Το χειροποίητο κόσμημα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον χόμπι. Το αν θα καταλήξει να είναι η κύρια εργασία μας ή όχι είναι καθαρά θέμα προώθησης. Πόσο χρόνο και ικανότητες έχουμε δηλαδή να βρούμε πελάτες για να πουλήσουμε αυτά που φτιάξαμε.
Πριν το χρηματικό κέρδος όμως έρχεται το ψυχολογικό και πνευματικό κέρδος. Μέσα σε όλον αυτόν τον παγκόσμιο πανικό είναι πολύ τυχερός ο άνθρωπος που έχει να ασχοληθεί με κάτι καθημερινά για να ξεκουράσει το μυαλό και την ψυχή του.
Οι περισσότεροι γνωστοί, φίλοι ή ακόμα και συγγενείς θα μας ‘’αναθεματίζουν’ γι’ αυτή μας την ιδέα. Ειδικά αν είμαστε πάνω από 40 χρονών, θα αρχίσουν τις ειρωνείες – συμβουλές για να μην χάνουμε άδικα τον χρόνο μας.
Δεν πρέπει να ακούμε κανέναν και να κάνουμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας. Εκτός αν έχουμε σκοπό να κάνουμε το κόλπο που έκανε και ο κασκαντέρ στην ταινία. Μόνο σε αυτήν την περίπτωση, καλό θα ήταν να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό επί του θέματος.
Όσο αφορά το χειροποίητο κόσμημα, για όποιον ενδιαφέρεται να βελτιωθεί, υπάρχουν και οι σχολές αργυροχρυσοχοΐας. Μια από αυτές είναι και η σχολή στη Στεμνίτσα Αρκαδίας.
Εκεί σπούδασε, εκπαιδεύτηκε και βελτιώθηκε πάνω σε αυτό που αγαπάει μια φίλη, η Χριστίνα. Όταν βρεθήκαμε για καφέ και μου τα έδειξε βγάλαμε και μερικές φωτογραφίες, για να κάνω και το δικό μου χόμπι, που είναι η φωτογραφία.
Τα συγκεκριμένα κοσμήματα είναι τα πρώτα της βήματα (μαθήματα) πάνω σε χαλκό και ασήμι. Δεν έχω καμία σχέση με το αντικείμενο αλλά αν ο συνδυασμός ταλέντο και εκπαίδευσης σου δίνει την ικανότητα στα πρώτα σου βήματα να φτιάχνεις τόσο ωραία πράγματα… πέντε χρόνια αργότερα τι θα φτιάχνεις δηλαδή;!
Όλοι μας πρέπει να έχουμε κάποιο καθημερινό χόμπι για να την βγάλουμε ‘’καθαρή’’ σε αυτόν τον κόσμο. Και ίσως με λίγη τύχη το χόμπι μας να γίνει και η βασική μας εργασία. Να μπορούμε να είμαστε ασφαλισμένοι και να βγάζουμε τα έξοδα μας κάνοντας αυτό που αγαπάμε.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος
Free Your Coffee 