To 2012 πήραμε δύο γατάκια για το σπίτι στο χωριό. Το ένα από τα δύο αμέσως αγάπησε τους ανθρώπους και την παρέα τους. Αγκαλιές και χάδια όλη την ώρα. Το άλλο ήταν ένα συνηθισμένο γατάκι. Δεν ήθελε πολλά-πολλά και σε αγαπούσε μόνο για το φαγητό. Το χαδιάρικο, λοιπόν, δεν έχανε την ευκαιρία να ανεβαίνει στο κρεβάτι και να κοιμάται μαζί σου. «Πολύ καλομαθημένο για την εξοχή και δεν θα την βγάλει καθαρή.», σκεφτόμασταν. Φυσικά και πέσαμε έξω στα προγνωστικά. Με το που μεγάλωσε λίγο άρχισε να σκοτώνει τα πάντα. Άνοιγες την πόρτα και έβρισκες φίδια, ποντίκια, σαύρες, κομματιασμένα. Και όχι μια φορά την εβδομάδα αλλά δύο τρεις φορές την ημέρα. Αφού καθάρισε τη δική μας αποθήκη από τα τρωκτικά, άρχισε να μας φέρνει δωράκια από την αποθήκη του γείτονα, που το σπίτι του είναι εκατό μέτρα μακριά από το δικό μας. Το ξέρω πως το όνομα Chaotica ταιριάζει καλύτερα σε χαρακτήρα βιντεοπαιχνιδιού. Και όλοι γελάνε όταν ρωτάνε πως το λένε και τους απαντάω. Αλλά όταν αυτό το χαϊδεμένο γατάκι, σου φέρνει ξεκοιλιασμένα κάθε χρόνο 500 ποντίκια, 200 πουλάκια, 100 σαύρες, 100 φίδια και διάφορα άλλα, πώς αλλιώς να το ονομάσεις;!
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος









