Ο Χαράλαμπος είναι ανηψάκι αλλά και βαφτιστήρι μου. Μπορεί φέτος το Πάσχα, λόγω ειδικών συνθηκών και απαγόρευσης κυκλοφορίας, να μη συναντηθήκαμε στο χωριό του παππού αλλά τα κανονίσαμε εμείς. Τις περιπέτειες που χάσαμε τώρα, θα βρεθούμε το καλοκαίρι να τις κάνουμε. Πρώτα απ’ όλα θα πάμε να ανάψουμε τις λαμπάδες μας στις σπηλιές των τσακαλιών. Έτσι, για να τα τρομάξουμε. Μετά θα ψάξουμε για αυγά δεινοσαύρων. Πάντα βρίσκουμε κάποια μυστική φωλιά. Θα τσακωθούμε με τα κορίτσια. Την Αθανασία, την Λυδία και την Ευαγγελία, που όλο θέλουν να είναι αρχηγοί στις περιπέτειες. Τα αγόρια όμως είναι αρχηγοί στις περιπέτειες. Το έχουμε δει σε έργα στην τηλεόραση εμείς. Και πώς μπορεί δηλαδή να είναι κάποιος αρχηγός που όταν βλέπει μια αραχνούλα ουρλιάζει από τον πανικό; Τα χρειαζόμαστε τα κορίτσια όμως στο δάσος για παρέα. Όπως μιλάνε δυνατά και γελάνε, όλα τα άγρια ζώα κρύβονται και κανείς μας δεν κινδυνεύει από τους λύκους και τις αρκούδες.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος









