Πάντα πίστευα πως οι βροχερές και σκοτεινές μέρες είναι για βόλτα παρέα με το καφεδάκι μας και τη φωτογραφική μας μηχανή στην πόλη. Όσο και να μην μου αρέσει ο πανικός στην Αθήνα κάτι τέτοιες μέρες θα ήθελα να βρίσκομαι εκεί. Το να είσαι ένας άγνωστος μέσα στην ατελείωτη (φωτογραφικά) θεματολογία σου δίνει την απόλυτη ελευθερία.
Εμείς όμως που ζούμε στην επαρχία, όπου οι περισσότερες πόλεις είναι 5 λεπτά οδήγηση από την μια άκρη στην άλλη, η μόνη ενδιαφέρουσα λύση είναι τα μικρά χωριουδάκια τριγύρω και η εξοχή.
Προς το παρόν με την οικογένειά μου, μέχρι να μεγαλώσουν λίγο τα μικρά μας και να χρειάζονται σχολείο, μένουμε μέσα στην εξοχή. Είμαστε πολύ τυχεροί γιατί το ποτάμι και το δάσος είναι 3 λεπτά περπάτημα από το σπίτι. Μέχρι να τελειώσει λοιπόν η καθημερινότητά μας μέσα στην απόλυτη ηρεμία θα εκμεταλλευόμαστε την κάθε ευκαιρία που μας δίνεται για περπάτημα. Αν θεωρεί κάποιος ευκαιρία και προνόμιο να περπατάει στο δάσος, μέσα στη βροχή για να τραβάει φωτογραφίες.
Fujifilm Χ-Τ3. Jpeg Fine. Film Simulation-Classic Chrome. DR 100. NR 0. Highlight Tone -2. Shadow Tone +2. Color +2. Sharp +1. ISO 160-200. Exposure Compensation -⅓ – 0.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος
Free Your Coffee 