Όλοι χρειαζόμαστε ένα χόμπι για να ησυχάσουμε από το τρέξιμο της μέρας και το άγχος. Αλλά πιστεύω οτιδήποτε περιλαμβάνει έντονο πάθος και εξάρτηση δεν μας ξεκουράζει αλλά μας αγριεύει. Το δικό μου χόμπι είναι το περπάτημα και η φωτογραφία. Φυσικά μέσα σε αυτή την ηρεμία έχω προσκολλήσει το πάθος ή και την εξάρτηση μου για καφέ. Αλλά ένας καφές την ημέρα για να σου κάνει παρέα στη βόλτα σου ίσως να μην είναι και μεγάλο κακό.
Αυτό που δεν έχω κάνει ποτέ μου είναι να δημιουργήσω κάτι με τα χέρια μου από την αρχή. Προφανώς μου αρέσει να φωτογραφίζω χειροποίητα πράγματα και όχι να τα ‘’κατασκευάζω’’. Αλλά και να προσπαθούσα δεν νομίζω πως θα είχα μεγάλη επιτυχία. Ίσως κάποτε φτιάξω ένα δεντρόσπιτο για τα παιδιά μου για να γελάσουμε όλοι μαζί με το αποτέλεσμα.
Οποιοσδήποτε όμως ασχολείται με ‘’κάτι’’ πρέπει να ακούει την καρδιά του και όχι τους άλλους. Δεν πρόκειται ποτέ μου να καταλάβω πως είναι χόμπι να κουβαλάς μια καραμπίνα στα χέρια και να περπατάς ώρες ατελείωτες πάνω στα βουνά. Ούτε πως μπορεί κάποιος να κάθεται στον ήλιο περιμένοντας να σαλέψει το καλάμι ψαρέματος. Από τη στιγμή όμως που για κάποιους είναι το αντίδοτο για διαλύσουν το δηλητήριο μέσα τους, δεν έχει καμία αξία το τι πιστεύω εγώ.
Υποστηρίζουμε και αγαπάμε τα χόμπι μας γιατί μας υποστηρίζουν και μας αγαπάνε και αυτά.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος
Free Your Coffee 