Πάντα θα υποστηρίζω πως η καλύτερη παρέα για να χαλαρώσουμε είναι ο καφές μας και η φωτογραφική μας μηχανή. Το αν θα κάνουμε βόλτα στην πόλη ή στην εξοχή δεν έχει καμία σημασία. Ότι βολεύει τον καθένα μας. Προσωπικά προτιμώ την ηρεμία της φύσης. Μα δυο-τρεις φορές το χρόνο μου λείπει και το περπάτημα στα γραφικά και τουριστικά μέρη της Αθήνας. Μιας και δεν βλέπω όμως σύντομα τον εαυτό μου ντυμένο τουρίστα, αρκούμαι στις μικρές καθημερινές βόλτες στο χωριό, που σαν κόστος έχουν μόνο μια ώρα μακριά από τις οικογενειακές υποχρεώσεις.
Για να μην βαρεθώ τα ίδια και τα ίδια, σε κάθε βόλτα δοκιμάζω διάφορες ρυθμίσεις στη φωτογραφική μηχανή. Εννοώ τις ρυθμίσεις που επηρεάζουν ως επί των πλείστων τα χρώματα. Αν κάτι μου αρέσει πολύ, σχεδιάζω ή προσπαθώ να σχεδιάσω, μια στάνταρ ρύθμιση στο lightroom (preset) για να μπορώ να πετύχω την συγκεκριμένη εμφάνιση-στυλ και σε άλλες φωτογραφίες σε ελάχιστο χρόνο.
Θεωρώ πως η συγκεκριμένη ρύθμιση-εμφάνιση-στυλ-φίλτρο-προσομοίωση παλιού φιλμ (film simulation) θα λειτουργεί υπέροχα στην πόλη και όχι στο δάσος. Αλλά μέχρι να βρούμε χρόνο με τη γυναίκα μου για ανέμελες βόλτες στην πόλη και street photography, το δάσος και το ποτάμι λίγο πιο πέρα από το σπίτι είναι ένα θείο δώρο.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος









