Κάθε φορά που πάω στο χωριό μου, η βόλτα στο δάσος είναι το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα που θέλω να κάνω. Το πρώτο είναι να δω τι κάνουν οι γονείς μου και να τα πούμε από κοντά.
Η καλύτερη παρέα για περπάτημα, εκτός από τον καφέ μας και τη φωτογραφική μηχανή, είναι ο σκύλος μας. Δεν θα βαρεθεί ποτέ και δεν θα μας γκρινιάξει για τίποτα.
Όσο περισσότερη ώρα λείπουμε από το σπίτι, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ευγνωμοσύνη που θα μας δείξει. Και αν μοιραστούμε μαζί του τα μπιφτέκια και τις πατάτες από τον ξυλόφουρνο, σίγουρα θα κάνει σαν τρελός.
Το κολατσιό μέσα στο δάσος είναι πολύ μεγάλη χαρά και καλό θα ήταν να φιλεύουμε και την τετράποδη παρέα μας, σαν ένδειξη αγάπης και σεβασμού.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος
