Όταν ήμουν μικρός τα ξύλινα κουτάκια τα έβλεπα σαν κρυψώνα για τα αγαπημένα μου αντικείμενα. Μεταλλικά αυτοκινητάκια, σουγιαδάκια, σφεντόνες, δυναμιτάκια, πυξίδες, μεγενθυντικό φακό και χάρτες θησαυρού που έφτιαχνα με τον αδερφό μου. Μπορεί να μην είχαν κλειδαριά αλλά υπήρχε ο άγραφος νόμος που απαγόρευε σε οποιονδήποτε να τα ανοίξει. Επειδή όμως κατά καιρούς εξαφανιζόντουσαν τα «επικίνδυνα» αντικείμενα από μέσα, έπρεπε να τα κρύβω μακριά από τα μάτια της μάνας μου.
Στις μέρες μας τα χρησιμοποιώ για να αποθηκεύω σκληρούς δίσκους, φλασάκια usb, κάρτες sd και φίλμ για τις παλιές μηχανές. Το αγαπημένο μου κουτάκι είναι αυτό που έχει τυπωμένη οικογενειακή φωτογραφία στο καπάκι και μέσα βάζουμε τις φωτογραφίες τύπου Polaroid που βγάζουμε στις βόλτες μας.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος
Free Your Coffee 
Love all of your treasure boxes!
Dwight
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Όμορφες αναμνήσεις του παρελθόντος! Και εγώ έχω κρύψει δυναμιτάκια & σκορδάκια για το Πάσχα σε ένα ξύλινο κουτάκι που είχα φτιάξει μικρός, για να μην το βρουν οι γονείς μου.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο