Με την Ντίγια γνωριστήκαμε πριν 3 χρόνια. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς που δεν προσπάθησε να με δαγκώσει στο μπούτι και στον κ… μόλις της γύρισα την πλάτη. Τελικά γίναμε πολύ καλά φιλαράκια και έχουμε κάνει άπειρα χιλιόμετρα μαζί περπατώντας σε βουνά και κάμπους. Της αρέσει πολύ το φαγητό και η συντροφιά. Δεν της αρέσει η φωτογραφία και ο κίνδυνος. Κάθε φορά που μας περικυκλώνουν τσοπανόσκυλα ή αρχίζει να βρέχει με μπουμπουνητά, αυτή με παρατάει και επιστρέφει στην ασφάλεια του σπιτιού. Δεν ακούει με τίποτα, όπως κι εγώ άλλωστε, κι αυτό μας κάνει να ταιριάζουμε απόλυτα και να απολαμβάνει ο ένας την παρέα του άλλου.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος









