Όσο και κουραστικό είναι να δουλεύουμε, όλο τον χρόνο και κάθε μέρα, από το γραφείο στο σπίτι, μισή ώρα διάλειμμα για να παίξουμε με το μωρό στην αυλή θα μας δώσει τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Το μωράκι μας είναι το καλύτερο και το πιο έμπιστο φιλαράκι μας. Μπορούμε να του πούμε όλα μας τα μυστικά και δεν θα τα μαρτυρήσει ποτέ σε κανέναν. Μπορούμε να κάνουμε χαζομάρες, βλακείες και ανούσια πράγματα και αντί να μας κατακρίνει θα μας κάνει παρέα στα δρώμενα.
Εκτός όμως από την καλύτερη παρέα, το μωρό είναι και το καλύτερο μοντέλο για να βγάλουμε φωτογραφίες. Μας μαθαίνει να είμαστε πάντα σε εγρήγορση και να σκεφτόμαστε-βρισκόμαστε μισό βηματάκι πιο μπροστά από το πάτημα του κουμπιού.
Την ώρα δηλαδή που μπορεί να τραβάμε πολύ κοντινά πλάνα, καταλαβαίνουμε ότι εστιάζει σε ένα λουλουδάκι παραδίπλα. Ανοίγουμε το κάδρο και βάζουμε μέσα λουλούδι και μωρό. Όταν απλώσει το χεράκι του να το πιάσει, θα είμαστε έτοιμοι όχι μόνο να συλλάβουμε την κίνηση αλλά να βγάλουμε και 5-6 διαφορετικές φωτογραφίες για να κρατήσουμε αυτή που μας αρέσει περισσότερο.
Φυσικά οι καλύτερες φωτογραφίες είναι αυτές που το μωρό παίζει στα χώματα, αγκαλιά με τον σκύλο και τις γάτες. Καλό θα ήταν όμως να μην τις φανερώσουμε γρηγορότερα από 10 χρόνια στη μαμά γιατί δεν προβλέπεται να μείνουμε μόνοι μας πάλι με το μωρό για μεγάλο διάστημα.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος









