Από το 1992, που στα 16 μου έβγαλα το δίπλωμα για μηχανάκι μέχρι 50 κυβικά εκατοστά, το Παράλιο Άστρος έγινε ο καλοκαιρινός μας προορισμός. Κάθε Κυριακή, παρέα με τον αδερφό μου, καβαλάγαμε το παπάκι μας και κατεβαίναμε από την Τρίπολη στο Παράλιο Άστρος για μπάνιο. Πάντα θα το βλέπω σαν ένα πολύ όμορφο χωριό, με καθαρή θάλασσα και οικεία πρόσωπα. Στις μέρες μας προσφέρει πολύ περισσότερες επιλογές για διασκέδαση απ’ ότι τη δεκαετία του 90. Γεωγραφικά είναι σε πολύ καλό σημείο για να πάει κάποιος να κάνει τις καλοκαιρινές του διακοπές με φίλους ή την οικογένειά του. Το πρωί μπορεί να ακολουθήσει τη διαδρομή μέχρι το Λεωνίδιο και να ανακαλύψει δεκάδες υπέροχες παραλίες και το βράδυ τη διαδρομή μέχρι το κοσμοπολίτικο Ναύπλιο. Πάντα θα σέβομαι και θα αγαπώ το Παράλιο Άστρος και τη διαδρομή μέχρι να φτάσω εκεί. Γιατί τότε μου έμαθαν πως είναι καλύτερα να χαλάσεις 500 δραχμές για βενζίνη-εκδρομή παρά για ένα πακέτο τσιγάρα.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος









