Το πρώτο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε μέσα σπίτι, εκτός από το φαγητό, τον ύπνο και τις αγκαλιές, είναι να σχεδιάζουμε ταξίδια για το όταν βγούμε έξω από το σπίτι. Εκτός αν δεν έχουμε υποχρεώσεις και μας περισσεύουν χρήματα. Τότε δεν χρειάζεται να σχεδιάσουμε τίποτα. Βρίσκουμε μια τυχαία κουκίδα στο χάρτη και ξεκινάμε.
Και αφού βρούμε προορισμό για τις διακοπές που ΘΑ κάνουμε, μπορούμε να παίξουμε επιτραπέζια παιχνίδια με την οικογένειά μας. Κάπου θα υπάρχει κρυμμένη μια Μονόπολη, δεν μπορεί. Αφήνουμε τα μικρά να κερδίζουν πού και πού, αν θέλουμε την επόμενη φορά να μην παίζουμε μόνοι μας.
Σε περίπτωση, όμως, που η κατά παραγγελία ήττα δεν είναι γραμμένη στο DNA μας, και δεν μας παίζει κανείς γιατί είμαστε πολύ τυχεροί, μπορούμε να περάσουμε την ώρα μας παίζοντας ατομικά παιχνίδια. Το tetris, το επιτραπέζιο solo και ο κύβος του Ρούμπικ είναι μια ευκαιρία να ανταγωνιστούμε τον εαυτό μας.
Υπάρχουν βιντεάκια στο internet για το πως λύνεται το solo και ο κύβος του Ρούμπικ. Όλο και κάποιος θα ενδιαφερθεί να δοκιμάσει, να μην είμαστε έτοιμοι για καλύτερο σκορ από αυτόν;! Είπαμε, θέλουμε να νικάμε πάντα!
Φυσικά στο internet μπορούμε να βρούμε και φανταστικά διαδικτυακά παιχνίδια. Σαν αυτά που μαζεύονται άτομα απ’ όλον τον κόσμο και πολεμάνε κάτι πολύ άγρια τέρατα που τα ονομάζουνε BOSS. Όσα πιο πολλά BOSS «τρώμε» τόσο καλύτεροι γινόμαστε και τόσο λιγότερους κανονικούς φίλους κάνουμε. Αλλά αφού είμαστε κλεισμένοι μέσα, θα έχουμε χρόνο να κάνουμε πραγματικούς φίλους κάποια άλλη στιγμή.
Εκτός από τα παιχνίδια, παντός τύπου, μπορούμε να ασχοληθούμε με το διάβασμα. Βιβλία, εικονογραφημένα, περιοδικά, όλα τους είναι μια μοναδική απασχόληση και ένα υπέροχο χόμπι. Φυσικά και είναι χόμπι το να διαβάζεις βιβλία, ίσως και μεγάλος εθισμός. Τόσες περιπέτειες είναι κρυμμένες εκεί μέσα που μας περιμένουν, πως να αντισταθούμε;
Η μουσική ταιριάζει με τα πάντα. Μπορούμε να ακούμε τραγούδια κάνοντας και κάτι άλλο ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει καλή μουσική και κακή μουσική. Το κάθε είδος έχει τους δικούς του θαυμαστές. Το σίγουρο όμως είναι πως η μουσική μας κάνει καλό και μας βοηθάει στην καθημερινότητα. Σε μερικές περιπτώσεις ίσως να μας καθοδηγεί και να μας δίνει και λύσεις σε δύσκολες αποφάσεις. Αν, για παράδειγμα, απαγορεύεται να βγεις έξω και ακούς το «Θα Κάτσω Σπίτι», στο τέλος θα πεις πως ίσως και είναι καλύτερα να κλειδωθείς για λίγο μέσα.
Μπορούμε να δούμε όλοι μαζί ταινίες και σειρές που μας αρέσουν. Και αν τα μικρά παιδιά τα απασχολούμε με παιχνίδια, τα πολύ μεγάλα παιδιά μπορούμε να τα απασχολήσουμε με παλιές ελληνικές σειρές της δεκαετίας του 90’. Κάπου θα υπάρχουν στο διαδίκτυο, αν ψάξουμε καλά. Έτσι θα κερδίσουμε μερικές εβδομάδες ηρεμίας και θα εκτιμήσουμε επιτέλους τη δουλειά που είχε κάνει ο Φώσκολος. Καλύτερα θα ήταν να αποφύγουμε τις ταινίες παγκόσμιας καταστροφής. Περίεργα σενάρια φτιάχνουμε και μόνοι μας, δεν χρειαζόμαστε επιβεβαίωση.
Και αν είμαστε από αυτούς που το παρακάνουν με τα σενάρια θανάτου και καταστροφής, η προσευχή θα μπορέσει να μας δώσει ελπίδα και κουράγιο. Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα της προσευχής και της ελπίδας. Στο κάτω-κάτω, στην αρχή είμαστε ακόμα που η μυθολογία περνάει στην πραγματικότητα και γίνεται ιστορία. Κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει το αύριο. Όλοι οι λαοί έχουν και από μία παροιμία-γνωμικό-ρητό-φράση του στιλ «Κρατάω Πισινή». Άρα, καλύτερα θα ήταν να μην είμαστε «μοντέρνοι ξερώλες» και να σεβόμαστε αυτόν που προσεύχεται στον Θεό.
Το να βλέπουμε φωτογραφίες από τον εαυτό μας, την οικογένεια και τους φίλους είναι κάτι που σίγουρα μας ηρεμεί. Οι φωτογραφίες μας θυμίζουν όμορφες στιγμές της ζωής μας, όμορφα ταξίδια, όμορφους ανθρώπους, και μας κάνουν να ελπίζουμε ότι σύντομα θα ξανάρθουν. Φυσικά, μπορούμε να βγάζουμε και καινούργιες φωτογραφίες μέσα από την καθημερινή μας καραντίνα. Όταν όλα τα άσχημα θα έχουν τελειώσει να έχουμε και κάτι να δείχνουμε στα εγγόνια μας. Σίγουρα πρέπει να φτιάξουμε και να φωτογραφίσουμε μια πυραμίδα με κωλόχαρτα. Η βλακεία λειτουργεί και σαν φάρμακο ενάντια στον πανικό.
Προσωπικά, το καλύτερο απ’ όλα θεωρώ πως είναι οι κόντρες με τα αυτοκινητάκια. Τα τσουλάς από την κουζίνα στο σαλόνι και όποιο φτάσει πρώτο. Τραβάς και καμιά πενηνταριά πλάνα, τα μοντάρεις 5-6 ώρες και φτιάχνεις ένα πολύ ωραίο βιντεάκι για να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια με τα παιδιά σου και τα ανηψάκια σου.
Πολλά πράγματα μπορούμε να κάνουμε κλεισμένοι μέσα σπίτι, αρκεί να βρούμε τρόπο να κρατάμε τον εαυτό μας σε ηρεμία.
Κείμενο: Τάκης Μαρκόπουλος









